Selam Dünya!

Stalk  yapmak bence istemsiz bir hareket.En azından benim için öyle.Özellikle  instagramdaysam ve bir hesap gözüme  takıldıysa  benden kurtulma ihtimali sıfır.Ama genellikle stalk yaptığım kişiler ya benimle aynı yaşta olur ya da Dünya'da gezmedik yer bırakmayıp kıskançlık krizine sokanlar olur.Ama geçen sene bu çizgimden çıkıp bir hocayı deli gibi stalkladım.Kendisi kadın,hemen yakışıklı biri de ondan mı stalkladın demeyin ^-^
Geçen sene sınıflar karıştıktan sonra Meriç ile farklı sınıflara düştük ve Meriç sürekli bana bir hocadan bahsedip duruyordu.İşte tam bize göre bir hoca,her ders film,müzik,kitap konuşuyoruz diyip duruyordu.Dayanamadım kadını stalkladım ki Meriç her şeyi yalamış tutmuş,benim öğrenmemi bekliyor.Stalk sonuçlarım beni hayrete düşürdü.Yani ben bu kadar beklemiyordum.Çünkü kadının tipi bambaşka.Hiç öyle birine benzemiyordu.İşte yine önyargı!!!!Nefret ediyorum önyargıdan.Kadının  paçalarından sanat,kültür,medeniyet akıyor.Ekşi sözlük"te öğrencileri öve öve bitirememiş,Facebook'ta paylaştığı seyler  beni bitirdi.Ayrıca internette yayınlanan bir gazetede yazı da yazıyor.Üstelik  sadece o değil,tüm ailesi sanatsever,hatta sülalesi.İki oğlu var ve hobi olarak biri yönetmenlik yapıyor digeri de oyunculuk.Bak bak bak.Ve geçenlerde  küçük oğlu ile beraber şarkı söyledikleri  bir video paylaştı.Meriç ile sürekli  izliyoruz.İkisi o kadar guzel söylüyorlar ki,jest ve mimikleri o kadar  iyi uyuşuyor ki şarkı ile. Ayrıca çocuğun yaptığı mimikleri biz yapmaya çalıştık ama yok biz tam bir şaklaban olduk ama işte oyuncu olunca bir de yakışıklı olunca havalı duruyor.Bak yine açıp izleyesim geldi.

Hazırlık senesi ne güzel beni el bebek gül bebek ağırlamış.Hazırlık demek;
*dersi derste dinleyip sadece orada kitap yüzü görmek demek,
*aaa quiz mi var?Neyse bir sonraki quize çalışırız artık demek,
*ben o hocanın dersini sevmiyorum,bahçe de mi otursak demek.
Şimdi bunlara alışan bir insan haftanın beş günü yoğun tempoda ders işlemeyi nasıl kaldırsın.Resmen neye uğradığıma şaşırdım.2 hafta sabrettim ve sınıftakiler yoklamayı imzalayıp gittikten sonra onlara beni de götürün dercesine baktım ama yok,gitmedim ta ki Begüm ile buluşana kadar.Amaç  sadece derstten önce kahvaltı yapmaktı.Daha sonrasında ise tıpış tıpış okula gidip dersi dinlemekti.Ama ben yerimde durur muyum?Kendi kendime aklımı çelip sinema keyfi mi yapsak acaba dedim.Begüm de dünden razı olunca acaba kısmı uçtu gitti, dersler de öyle güme gitti.Bir de bölümden arkadaşımla konuştuğumda demez mi her  zamankinden çok işledik diye.Birazcık vicdan azabı çektim  gibi ama Begüm ile bayadır tüm gün beraber takılmamıştık.İyi oldu aslında.Lise anılarının hepsinden bahsettik,güldük,eğlendik.Arada özlüyorum liseyi,daha doğrusu o saflığı özlüyorum.
Ayrıca sinemada filmden önce verilen fragmanları nasıl yapıyorlarsa artık hepsine gidesim geliyor ama kasım ayı sanki ayrı bir güzel."Doctor Strange" ve "Fantastic Beasts and Where to Find Them" gel de izle diyor.Ben de Begüm'e  filmlere beraber izleriz dimi dediğimde hemen acımadan vize haftası oluyor o zaman,farkındasın dimi dedi.Vize haftası???O vardı dimi??? 

Anladım ki bu listeyi daha sık yapmalıyım.Çünkü araya 2 hafta girse bile bu listeye 10 şarkıdan bile fazla koyabilirim ve o son yazdığım listenin üzerinden aylar geçmiş.Neyse neyse,şimdilik az koyup daha sonradan daha çok liste yapmaya dikkat ederim.

Bugün size yazın izleyip de en iyi dizilerim arasına giren bir diziden bahsetmek istiyorum,ki bence izleyen herkes sever.Büyük iddia ama merak etmeyin altı boş değil.

Dizimiz :Orphan Black.
Tür:Bilim-kurgu.
Not:Dizinin ilk bölümü ile ilgili spoiler var ama onlarda anlatılmadan dizi nasıl anlatılsın ki???

Konusu:Sarah Manning bir gün metro istasyonundayken birinin intiharına(adı da Beth) şahit oluyor ve intihar eden kişinin fiziksel olarak ona çok benzediğini fark ediyor.Çok benzemek demeyelim biz ona,tıpatıp aynısı.Sarah da zorlu şartlarda yaşayan ve küçük kızı için yaşabileyecek bir ortam hazırlamaya çalışan biri.Metro istasyonunda kadın intihar ettikten sonra çantasını çalıp onun yerine geçmeye karar verir ve Beth'in maddi yönden çok daha iyi olan hayatını yasamaya başlar.Nasıl yani?Bu kadar mı çok benziyorlar?Evet benziyorlar,çünkü onlar birer klon.Wuuuuu.

Aslında baslangıçta planı Beth'in sahip olduğu tüm parayı alıp kızı ve kardeşi ile beraber kaçmak.Ama Beth'in hayatını biraz kurcaladığında aslında sadece Beth'in değil,birçok kişinin ona benzediğini fark ediyor ve bir süre sonra klon olduklarını ve onları yaratanların onları öldürmeye çalıştığını öğreniyor.Bu yüzden planlar değişiyor ve Beth gibi yaşamaya başlıyor.İşte bundan sonrası olaylar olaylar.

Peki bu kadar klonu canlandıran kişi kim?Geçenlerde 2016 Emmy en iyi kadın ödülü alan Tatiana Maslany.Diziyi tek başına ayakta tutan harika ötesi bir oyuncu.Her bölümün sonunda ona hayranlıkla bakmamak elde değil.Karakterler fiziksel olarak aynı olabilirler ama her bir klon sizin için farklı biri.Her birinin iç dünyası,aksanı,hayat tarzı bambaşka ve bunları o kadar  güzel yansıtıyor ki bazen gerçekten hepsini canlandıran aynı oyuncu mu diyebiliyorsunuz.Kısacası oyunculukta nirvana yapmış biri.Çok övdüm kadını,biliyorum ama elimde değil.

Başka oyuncular yok mu?
Başlıca olanları söylemek gerekirse;
Kardeşi Felix'i canlandıran Jordan Gavaris,
Beth'in sevgili Paul'u canlandıran Dylan Bruce,
İş arkadaşı Arthur'u canlandıran Kevin Hanchard.

Dizinin konusu genel olarak güzel ve normal bir bölümü bile bazı dizilerin sezon finalinden çok daha iyi ve bence sezon finalini doğru düzgün yapabilen dizilerden biri.Genellikle dizinin bölümleri çok güzel olduğunda sezon finalinde beklentiniz çok fazla oluyor ve bu dizi henüz sezon finali konusunda hayal kırıklığına uğratmadı beni.

Bu arada dizinin 4. Sezonu haziran ayında bitti ve 5 sezon içinde final onayı aldılar.Acıkcasi final yapacak olması beni çok şaşırttı ama aniden yayından kaldırılmasından iyidir.
Son olarak Entel Karınca'ya teşekkür etmesem olmaz.Normalde acaba ne izlesem diye kararsız olup bir türlü seçemem ama bu yaz O ne söylese onu izledim ve hepsi birbirinden güzeldi.

Yaz demek sanırım dinlenme sürecini geçip üşengeçliğe adım atmak,yeni yerler görmek ve biraz da dizi izlemek.
Şu dizi izleme olayına bir parantez açsak mı?Açalım,açalım.

Orange Is the New Black(OITNB)
Piper Chapman'ın bir zamanlar uçuk geçen gençliğinde yaptığı bir hata yüzünden hapse girmesinin ardından hem kendisinin hem de hapishanedeki kişilerin başından geçenleri anlatan güzel bir dizi.Bence bu dizinin en çarpıcı özelliği,yan karakterlerin her bölümde ayrı ayrı işlenmesi.Yani bu dizi için her bölüm ayrı bir başrol desek doğru olur.Ayrıca dizilerde genellikle başrol karakterler sevilirken bu dizide kesinlikle yardımcı karakterlere bayılacaksınız.Mesela Taystee,Poussey ve Cindy üçlüsü.Harikalar.Poussey ismini yazarken bile tüylerim diken diken oldu.
Peki bu dizi ilk bölümden etkiler mi?Beni etkiledi,izledim ama normalde birkaç bölüm şans verirseniz ortama hemen ısınır,bir oturuşta izlersiniz.
NOT:3. sezonu diğer sezonlar gibi bir oturuşta bitmeyebilir ama sonraki sezon için izlemeye değer.

Mr. Robot
Hackerlık konusunda yetenekli olan asosyal Elliot'ın hayatından bahseden ve de daha çıkar çıkmaz birçok kişinin ilgisini çeken bir dizi.Elliot,gündüzleri siber savunma şirketinde mühendis olarak çalışırken,geceleri ise tam tersine bazı insanları hackleyerek kendi yöntemiyle diğer insanlara yardım ediyor ve insanlara  yardım işi zamanla daha büyük çaplı olmaya başlıyor. Eğer bu diziyi dikkatli izleyerseniz küçük sürprizler ile karşılaşabilirsiniz.Ne gibi?Normalde bu tarz dizilerde karakter birçok kod yazar ve ardından tek bir tuşa basarak tüm olayları çözer.Ama bu dizide gördüğünüz tüm IP adreslerine,telefon numaralarına ulaşabilirisiniz.Ekşi sözlükte bununla ilgili birçok şey var.Mesela telefon numarasını  arayıp daha sonra karşı tarafın dizi ile ilgili konuşması ya da web sitelerin bir şeyler göstermesi gibi.
Son olarak,dizinin pilot bölümü iyiydi ve bu yüzden birçok kişi takip etmeye başladı ama son zamanlarda çoğu kişi artık ilk bölümlerdeki havayı yakalayamadığı için bırakıyor.Tabi hala çok iyi dizi diyenlerde var ama bence iyi başlayıp sonlara doğru pek tatmin etmeyen bir diziydi.İlk bölümlerin hatrına 2. sezon düzelir diyip 2. sezonun başında da hayal kırıklığına  uğrayınca izlemeye ara verdim.Sanki olaylar fazla uzatıyorlar gibi.Bu arada dizi ile ilgili fikir ayrılıklarının oluşması sebebi bence herkesin beklentisinin farklı olması.Çünkü dizinin senaryosu her yöne çekilebilir.Kimisi senaryonun anarşik olaylar üzerine,kimisi hackerlık olayları üzerine,kimisi de psikolojik olaylar üzerine yoğunlaşacağını düşünüyor.Herkes de istediğini alamayınca da bu şekilde oluyor.
Biraz izleyene göre değişen bir dizi.
Güncelleme:2. sezonun başlarında sıkılıyorsun falan ama sabredin.Sonradan dizi ilk sezondan daha güzel hale geliyor ve bölümler şipşak bitiyor.

Hazırlık bitti ve şaşıracaksınız ama sınavdan iyi bir not aldım.Geçerim diyordum da bir dahaki dönemde muaf olacak kadar iyi not almam zannediyordum.Şimdiden birkaç kredi cepte desene ^-^

Hatırlıyorum da geçen sene buralarda hazırlık okusam mı yoksa sınava çalışıp da geçsem mi ikilemi içinde gidip geliyordum ama iyi ki okumuşum diyorum.Ayrıca lise 5 gibi olduğu için liseden sonra bir anda afallamadım da.Tam tersine,rahatlığa alıştım.Tabi şimdi hazırlık okuyunca otomatikman okulu uzatma hakkım da gitti ama olsun,napalım.


Öyle işte.En iyisi bu yazı ısınma turu olsun.Büyük bir şey olmazsa yazarım yine,umarım ^-^

Her ne kadar tercih zamanı etrafımdaki bazı insanlar 'Aman orası teknik üniversite,kız öğrenci neredeyse yok ,gitme' dese de tabi ki de kulak asmayıp şu an teknik üniversitede okuyorum.Bu arada yazarken hep üniversite yerine lise yazıp durdum,bünye alışamadı hala üniversiteyi kazandığıma.
Neyse,hazırlık senesinde bile sınıflardaki erkek sayısı biraz fazla,ki bu yine de iyi.Çünkü bölümün kazanlar listesine baktığımda yaklaşık 100 kişi içinde 25-30 kız var.Bu durumdan şikayetçi miyim? Hayır ama davranışlarım erkek arkadaş sayısının aşırı fazla olmasından kaynaklı biraz değişti gibi.Ne peki ?

Erkekler aşırı rahat ve bu rahatlık bana da geçti.Bir derdim oluyor,söylüyorum 'sonra hallederiz,rahat ol,otur çay iç' diye diye ben de öyle oldum.Mesela en basitinden,geçen gün sınavım vardı,elimde ne not var ne de ben adam akıllı ders dinledim ama beni görsen sanki bu kız konuları önceden yalayıp yutmuş dersin,öyle bir rahatlık.Güzel aslında,sevdim ben bu huyu,ömrüm uzar.

Sevgi sözcükleri hayatımdan kalktı gibi bir şey.Lise de en yakın arkadaşım sürekli bana 'söyle kuzum,bir tanem' diyip durduğu için bende de alışkanlık haline geldi bunları kullanmak ve bir süre samimi olduğumuz için ben de kız arkadaşlarımdan birine 'efendim kuzum' diyince erkek arkadaşlarım gülme krizine girdi.Öküzlük içlerine işlediği için böyle şeyler onlara garip geliyor .Ben tabi onlar öyle yaptı diye söylemekten vazgeçmedim ama bir zaman sonra onlarla takıla takıla söylemeyi bıraktım.

Korumalarım varmış gibi hissediyorum
Onların yanındayken tanımadıkları bir erkekle konuşunca baştan sona süzüyorlar,neyin nesi bu diye.Bu ilk başta aaa ne güzel koruyorlar beni diye hoşuma gitmiş olsa da artık sinirlerimi bozuyor.Bir de sorguya çekmeleri yok mu???Neyse ki hepimizin bölümleri farklı da seneye bu kadar çok karışamayacaklar.

Grup şeklinde arkadaşlığı sürdürmek zormuş.Liseden beri 3 kişilik arkadaş grubum var ki hala eskisi gibi takılıyoruz ama bu kişi sayısı 5-6 olunca oluyormuş.

Üniversiteye başladığımda şimdi yeniden mi arkadaşlık kurmaya çalışacağım diye kendi yedim durdum ama bir an da kendimi böyle kalabalık bir arkadaş grubunun içinde buldum.6 ay gayet iyi takılıyorduk,sınıfların karışmasına rağmen ama ne zaman gruptan birini arkadaş olarak görmeyip de sevgili olarak görmeye başlayınca durum sadece o iki kişiyi değil,tüm grubu etkiliyor.Gruptaki bir erkek arkadaşım ile kütüphane de oturuyorken başladı derdini anlatmaya.Meğersem gruptan birinden hoşlanıyormuş.Tabi o an ben şaşırdım ,herkes birbirini arkadaş olarak görüyor zannediyordum.Erkek arkadaşım hep ona karşı bir şeyler hissediyormuş ve bana bunları anlatmadan 2 hafta önce hislerini ona karşı itiraf etmiş ve beklediğim gibi kız arkadaşım, arkadaş olarak gördüğünü söyleyip ,olayı unutmayı teklif etmiş,karşı taraf da mecbur kabuk etmiş deee 2 hafta boyunca nasıl sakladınız bunu????Grup dağılmasın diye bir şey demedik falan dedi ve gerçekten keşke söylemeselermiş.Çünkü ne zaman ikisi bir araya gelse bir sessizlik oluyor,özellikle de şu aralar kızın flört ettiği biri olunca.Evet kız arkadaşım biriyle görüşüyor ve her ne erkek arkadaşımızdan gizlemeye çalışsak da bir şekilde görüyor. Bu yüzden artık hepimiz bir arada hiç oturmuyoruz.En fazla 4 kişi oluyoruz ve eminim hazırlık bittikten sonra da 6 kişi olarak bir şeyler yapmayız.

Grup şeklinde takılmak aşırı eğlenceli ama işte böyle seyler olduğunda düzelmesi de çok zor.Halbuki ne güzel eğleniyorduk.

5. Dalga kitaptan uyarlanarak çekilip 29 Ocak'ta vizyona giren distopik,fantastik bir film.Kitabını okumadan direk filmini izlediğim için açıkçası beklentilerimi karşılamaz diye bir korkum yoktu.Kitabı okuyanlar için film nasıldı,onu da pek bilmiyorum.Peki konusu ne?? Toplamda 5 dalga var ve bu dalgalar Diğerleri diye adlandırdıkları bir grubun Dünyayı ele geçirmek için uyguladıkları adımlar.
1. dalga'dan sonra sadece karanlık hüküm sürüyor.Yani tüm elektronik aletleri devre dışı bırakan bir sinyal yayılıyor ve hatta bu sinyaller uçakların düşmesine bile neden oluyor.2 dalga'dan sonra sadece şanslı olanlar yaşıyor.Çünkü her yerde bir doğal afet gerçekleşiyor.Bazen sel,bazen deprem,bazen de tsunami.Ve 3. dalgadan sonra yalnızca hastalanmayanlar yaşıyor.Diğerleri insanların daha çabuk ölmesi için kuş gribi virüsü yaymaya başlıyor. 4. Dalga'dan sonra ise tek bir kural geçerli: Kimseye güvenme.Çünkü çocuklar dışında herkes insan bedenine giren  diğerleri olabilir ve etrafta dolanan elektronik aletler tarafından insan olduğun anlaşıldığı an ölürsün.5. dalga!Bunun hakkında pek bir şey söyleyemem.Çünkü nereden anlatmaya başlasam elimde kalır,hepsi feci spoiler.Ama şunu söyleyeyim 5. dalga diğerleri gibi çok keskin ve hemen gerçekleşmiyor.Çok sinsi bir dalga ve eğer Diğerleri,bu dalgada da başarılı olursa Dünya artık onların.
Eee şimdi bu kadar olay var,peki olayları yaşayanlar kim?Cassie,Sam,Ben,Evan.

Cassie genç bir kız ve Sam de onun minik kardeşi.Bu dalgalarda elbette herkes en az bir yakınını kaybetmiş oluyor ve bu kardeşler de annelerini vebadan, babalarını ise Diğerleri tarafından öldürülmesiyle kaybediyorlar.Ve bu sırada Sam ve Cassie birbirlerini kaybediyorlar ve Cassie film boyunca kardeşine ulaşmaya çalışıyor.

Ben Parish,Cassie ile aynı okulda olup aynı zamanda Cassie'nin hoşlandığı çocuk.Ben de bu dalgalardan bir şekilde kurtulup 5. dalga da mücadele edenlerden biri.
Evan Walker,bu adam hakkında feci spoiler veresim var ama yok,yok.Bir şekilde Cassie ile yolları kesişiyor ve baya yardımı dokunuyor kıza.Ayrıca filmi izleyenler arasında Team Ben ve Team Evan diye hemen gruplaşmalar olmuş.Açıkçası ona karar vermek için çok erken.Ama yine içimden bir ses sonraki filmleri izledikten sonra Evan diyecek gibi.


Son olarak bu filmi aman aman kesin izlenilmesi gereken bir film mi? Bence çok da değil.Çünkü son zamanlarda o kadar fazla distopik,fantastik tarzda filmler çıkıyor ki bir süre sonra hepsi aynı gelmeye başlıyor ve woww dedirtmek çok zorlaşmaya başladı.Ama eğer distopik olsun ben her türlü izlerim diyorsanız ya da bu tarz film çok izlemedim,bir tane daha izlesem hani,fena olmaz diyorsanız keyif alınacak bir film.

Hazırlıktaysanız ve okulunuz 13.00 da başlıyorsa tabi ki de uykunun tadını çıkaracaksınız.Üstüne bir de alarmın çalmasına 1 dk kalsa bile uyumaya devam eden bir insansa bu kişi tabi ki de uyuyacak.Yaklaşık bir 5 aydır 11'e kadar uyuyordum ama bugün annem patladı,dayanamadı.Neymiş efendim(bunu yazarken içimden neymiş efendim kural işte,boşver,çiğne demeden de geçemiyorum) insan olan o kadar saat uyumazmış,adam akıllı kalkar kahvaltısı yapar,annesiyle muhabbet eder,evden koştura koştura çıkmazmış.Validemiz bir de diyor ki bundan sonra 9 da kalkılacak.Oldu, başka????Ben zaten 4 de uyuyorum,yapma bana bunu!Ayrica 9.00 da bir kere seslenicekmiş kalkmazsam bir daha hiç uyan demicekmiş.Can alıcı noktamdan vuruyor.Ben kendim kalkamam ki. Alarm var evet ama onu da her çaldığında kapatırım ve uyandığımda kapattığını bile hatırlamam.İlla birinin gelip beni sürükleye sürükleye kaldırması gerekiyor.Biliyorum çok sinir bozucu biriyim bu konuda.
Bir de tabi ki de annem sinirlenmişken toplu sinirlenir.Bir hafta önce yediğim halta bile bugün kızdı.Arada böyle kavagalarımız olmasa mis gibi anne-kız ilişkimiz olacak ama malesef.
Şu sabah erken saatte kalkan insanlar nasıl başarıyorlar?Erken kalkıp yürüyüş yapıyorlar,duşunu alıyorlar,üstüne bir de fırından çıkan ilk ekmek ile de kahvaltı yapıyorlar.Ve bu her sabah yapılıyor.Bu kadar düzen çok korkunç değil mi?Ama ben de kısa bir süreliğine de olsa böyle olmak isterdim ama kısa süreliğine.

Üniversiteye ilk başladığım zamanlar hep lisedeki arkadaşlığı kuramam diye çok korkuyordum ama şu kısa sürede çok güzel arkadaşlıklar edindim.Kimisi aşırı kibar ve tatlı,kimisi dizi zevkiyle beni hayran bırakıyor ,kimisi esprileriyle güldürüyor .Tam hayalimdeki gibi kalabalık arkadaş grubumuz oldu.Ama bu dönem sayın gıcık müdürümüze rahatlık batmış olacak ki sınıfların karma olmasına karar vermiş ve herkes bir yerlere dağıldı.Yok yok kimse kimseden kopmadı,hala bir grup var,hatta eskiye göre daha çok bağlandık birbirimize.Peki o zaman derdin ne? dediğinizi duyar gibiyim.Aslında aklımdakileri buraya döküp her şeyi bir bütün olarak görmek istediğim için yazıyorum ve sanırım sorun ben de.
Her grup içinde illa ki biri size çok ama çok yakın olur.İşte o kişi de Kedicik ve gerçekten bu kadar sürede böyle bir samimiyet kuracağım hiç aklıma gelmezdi ve  bu aralar o daha çok yeni sınıfıyla kaynaşmanın yollarını arıyor.Peki ben?Hiç öyle bir amacım yok.Bu grup bana yeter de artar dediğimden pek öyle toplu buluşma ayarlamaya meyilli değilim.Kedicik de bana buluşmak ile ilgili yöntemlerden bahsedince nedense içime korku geldi ve ben,ben olmuyorum,tam tersine şöyle yaparsan herkes ilgi gösterir gibisinden tavsiyeler veriyorum ama işte bir yandan da ya onlarla daha sıkı fıkı olur da git gide gruptan uzaklaşırsa diye bir korku oldu.Biliyorum çok saçma,bencillik bu.Zamanla geçer herhalde bu pis duygu .En azından şimdilik duygularımı bir kenara koymayı başarabiliyorum.

Herkese merhaba!
Hermione karşınızda ^-^ 3 yıl!Evet üç yıldır blogger alemindeyim ve bu açtığım 3. blog.Uyuşturucu gibi bir şey burası.İlkinde gizli olmak gibi bir amacım yoktu ve ad-soyad şeklinde hesap açıp 1,5 yıl öylece yazmıştım.Ama bir süre sonra insanların anonim olarak yazması bana da çok cazip gelmeye başladı ve ben de o şekilde yazmaya başladım ama tabi ki de ad-soyad şeklinde yürümedi pek ve yeni blog ile devam ettim.Aslında o blogda her şey iyiydi.Güzel güzel yazıyordum,okuyordum derken bir gün ben ne yaptım?Blogger gmail hesabım ile geçen gün hocaya mail attim.Mailde de amaç ingilizce olarak kendimden bahsetmekti.Aferin bana,iyi halt ettim.Aslında hocam gelip blogumu okusa pek bir sey olmazdı,kadın gençlik işte der geçer ama zaten tek sebep bu değildi.Ben bundan önce de çok dikkatsiz davranırdım.Kantinde arkadaşlarla otururken bazen sıkıldığımda açar bloga yorum gelmiş mi diye bakardım.Tabi bu arada etrafta meraklı gözler yok mu?Olmaz mı?Kesinlikle birileri görmüştür ve belki stalker ruhu devreye girip blogu bulmuştur bile.Sanki blogumda çok gizli şeyler vardı.Yoktu ama işte tek tük sadece çok ama çok yakın olduğum kişilerin bildiği şeyler de vardı.Olmasa bile bilinsin istemem.Zaten blogu yeniden açma sebebim anonim olup aklıma her geleni çok rahat bir şekilde yazmaktı.O yüzden o bloga da kıyıp yeni bir tane açtım ve buradayım.Şu an tek derdim blogumun kapatıldığını görenlere ben buradayım demeyi nasıl becereceğim.
                                                                                                       Bye